Honden zijn ongelooflijk slimme dieren met een buitengewoon goed ontwikkeld reukvermogen. Waar mensen vooral vertrouwen op wat ze zien en horen, gebruiken honden hun neus als belangrijkste bron van informatie. Dat leidt soms tot situaties die wij als gênant of ongemakkelijk kunnen ervaren – zoals wanneer een hond ineens aan iemands kruis begint te snuffelen.

Toch is dit gedrag volkomen natuurlijk voor onze viervoeters, en er schuilt veel meer achter dan je in eerste instantie zou denken.

Met zo’n 220 miljoen geurreceptoren – tegenover onze bescheiden 5 miljoen – kunnen honden geuren oppikken die voor mensen totaal onwaarneembaar zijn. Het is hun manier om te begrijpen wie je bent, hoe je je voelt en zelfs of je misschien ziek bent.

Voor hen is geur een soort paspoort waarin alles staat: je stemming, je hormonale balans en je gezondheid. Dit maakt het snuffelen niet alleen normaal, maar ook heel nuttig voor de hond.

De menselijke liesstreek bevat apocriene zweetklieren, die een krachtige en unieke geur afgeven. Precies die geur maakt ons interessant voor honden. Ze ruiken daar informatie die wij zelf niet eens kunnen waarnemen.

Grote of middelgrote honden bevinden zich qua hoogte precies op het juiste niveau om zonder moeite dit deel van het lichaam te inspecteren, wat verklaart waarom dit gedrag zo vaak voorkomt bij begroetingen.

Hoewel het voor de hond een logische kennismaking is, voelen mensen zich vaak betrapt of ongemakkelijk. Zeker wanneer een hond dit gedrag vertoont tegenover gasten of onbekenden. Gelukkig zijn er manieren om hier op een positieve en effectieve manier mee om te gaan, zonder je hond te straffen of te verwarren. Duidelijkheid, herhaling en positieve beloning zijn hierbij de sleutel.

Een goede eerste stap is het aanleren van gewenst gedrag zodra er bezoek binnenkomt. Bijvoorbeeld door je hond te leren zitten of op zijn plek te gaan liggen. Beloon dit gedrag direct, zodat je hond begrijpt dat dit de juiste manier is om nieuwe mensen te begroeten. Zo houd je controle over het moment van contact, zonder dat je hond zijn natuurlijke nieuwsgierigheid hoeft te onderdrukken.

Daarnaast kunnen speeltjes zoals een snuffelmat of een gevulde Kong de aandacht van je hond op een positieve manier afleiden. Dergelijke speeltjes stimuleren het gebruik van de neus, maar op een manier die sociaal aanvaardbaarder is. Hiermee geef je de hond een alternatief voor het directe snuffelwerk en bevorder je tegelijkertijd zijn mentale stimulatie.

Ook kun je je hond iets grappigs aanleren zoals een pootje geven of een high five. Dat geeft niet alleen een leuke draai aan de begroeting, het laat je hond ook voelen dat hij goed bezig is. Op die manier geef je hem een taakje, waardoor hij minder snel terugvalt in instinctief gedrag dat mensen als ongepast kunnen ervaren.

Het is belangrijk om te onthouden dat een snuffelende hond niet onbeleefd of dominant is. Hij volgt zijn instinct, zijn aangeboren behoefte om zijn omgeving te begrijpen. Wanneer hij specifiek aan een bepaald persoon blijft snuffelen, kan dat zelfs iets zeggen over die persoon. Honden zijn in staat subtiele veranderingen in geur te detecteren, bijvoorbeeld als iemand zwanger is, ongesteld is of een medisch probleem heeft.

Sommige hondenrassen, zoals bloedhonden, beagles en Duitse herders, zijn gefokt om hun neus te gebruiken. Zij hebben een nog sterkere drang om te ruiken dan andere honden. Als jouw hond tot zo’n ras behoort, is het logisch dat hij vaker snuffelgedrag vertoont. In zo’n geval is het extra belangrijk om structuur en duidelijkheid te bieden in zijn dagelijkse routine.

Wie merkt dat zijn hond iets te enthousiast is in zijn snuffelgedrag, doet er goed aan om consistent te blijven in de opvoeding. Straf werkt meestal averechts, want de hond snapt niet waarom hij gecorrigeerd wordt. Positieve bekrachtiging, gepaard met geduld en herhaling, is de meest effectieve aanpak. Beloon altijd het gedrag dat je wél wil zien.

Het snuffelgedrag van honden is dus niet iets om je voor te schamen. Het is hun manier van communiceren, van leren en van contact maken. Door dit gedrag niet te onderdrukken, maar het in goede banen te leiden, zorg je ervoor dat je hond zijn natuurlijke nieuwsgierigheid behoudt zonder anderen in verlegenheid te brengen.

Iedere hondenliefhebber wil dat zijn huisdier zich sociaal en beleefd gedraagt, maar dat betekent niet dat je hond zijn instincten moet verloochenen. Met een beetje begeleiding, geduld en een paar slimme trucjes kun je het beste van twee werelden combineren: een hond die zijn neus mag gebruiken én een prettig sociaal klimaat voor je gasten.

Wat vind jij van dit gedrag bij honden? Heb je zelf een viervoeter die zich soms iets te nieuwsgierig opstelt? Deel je ervaring en praat mee op onze Facebookpagina!